Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Συννιιιήθης Ύποπτος





Ανέβαινα απταίστως κι επιτόπου στα Γρεβενά από το χωριό. Με το καντετάκι να τρέχει σαν τον άνεμο και οι φλόγες του να γυαλίζουν και να σκεπάζουν τον ήλιο. Και το κακό έγινε στα γουρνοκούμασα.








Οι μπάτσοι με περίμεναν, οπλισμέννιοι και με σκύλους να αλυχτάνε.
Τι να κάνω; Σταμάτησα και κατέβηκα από το καντετάκι

-Πέσ' κάτου ουρέ
-Ποιος, εγώ; ρώτησα
-Ισύ ουρέ σαφρακιασμένου
-Δηλαδή, πως κάτου; ξαναματαρώτησα
-Μπρούμυτ' ουρέ
-Κώλο δε δίνω κυρ αστυνόμε. Από κει αρχίζω όμως
-Μπρουμυτ' ουρέ μη σε σκίσ'

Τι να κάνω; έπεσα στα τεσσερα και φοβόμουν για την παρθενιά μου, αλλά στο μπλόκο ψάχνανε μόνο για ναρκωτικά Καθαρός όπως ήμουν, δε φοβήθηκα.
Άρχισε το ψάξιμο και το κάνανε το καντετάκι θερινό.



-Την τύχη μου.... όλα σε μας θα τυχαίνουν; Και ιι έγινε κυρ αστυνόμε που έχω φιμέ τζάμι και φλόγες στο πλάι;
-Έτσι είναι οι έμπορες. Φιμέ τζάμι για να κρύβουν το πράμα
-Μα δεν έχω τίποτα.
-Με τετοια φάτσα και δεν έχεις τίποτα; Ποιον δουλεύ'ς ουρέ κακομοίρ'
-Από τον Άη Βλάση είσαι κυρ αστυνόμε;
-Ναι ρε,
-Πατριωτάκια είμαστε ξέρεις.

-Γι' αυτό ρε θα σε σκίσω!

Χέστηκα πάνω μου. Οι Αηβλασίτες είμαστε σκληροί με 2 πράγματα στη γη. Με τους συγχωριανούς μας και με τα αγριογούρουνα.

Όπως ήμουν μπρουμυτισμένος στην άσφαλτο, μου πατάει και το κεφάλι το φρεσκοκουρεμένο, με τη χλαμπότσα του νούμερο 48 και δε μπορούσα να μιλήσω

-Συλλίήφτε τον τον πούστη. Να τι έχει στο πορτ μπαγκαζ.

Τρόμαξα. Τι είχα στο πορτ μπαγκάζ και ήταν παράνομο;



-Τι 'ναι αυτοί ουρέ ζαγάρ'
-Σκιπητάρια είναι κυρ αστυνόμε, όχι ναρκωτικά.
-Και τι κάνουν εκεί τα σκιπητάρια;
-Πάμε να απλώσουμε γιούπες
-Λλιινάτσες δηλαδή;
-Λλλινάτσες.
-Και που είναι τα σφυριά τους;
-Εεεεεε, θα πάρω τώρα από το Μέτσοβο.

Με άφησε να φύγω, αλλά το καντετάκι ήταν πια μπουρδέλο. Έβαλα τα σκιπητάρια να σπρώχνουν και μέχρι το πρωί θα έχω φτάσει στα Γρεβενά. Φωνάζει κι ο Μπάμπης, αλλά που να ξέρει τι τραβάμε. Όλα σε μας πια; όλα σε μας;

Τελικά το μόνο καλό, ήταν ότι ο συγχωριανός μου αστυνομικός είχε καλλιτεχνική φλέβα και μου εφιέρωσε το πορτρέτο που μου έφτιαξε όσην ώρα με είχε πατημένο στην άσφαλτο.

Χαλάλι του. Είναι καλλιτέχνης καλός. Άσε που γλίτωσα και τον κώλο μου...

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Ένα λάστιχο έπαθα και το έκαναν ζήτημα



Ένα λάστιχο έπαθα. Τα πουλάκια κελαηδήσανε πως έγινε ζημιά. Ιιιιιτ κοπρόσκυλα΄.

Πήγαμε να βγάλουμε μια δραχμή και μπήκαμε μέσα. Σε μας όλα πια;;;

Τώρα ψάχνω μέρος για να μου κλέψουν το καντετάκι, γιατί ο έμπορας σκραπ δεν το παίρνει. Οι φλόγες λέει θα του πειράξουν τα σίδερα. Πάω για ξεμάτιασμα αμέσως και για παρηγοριά στον Μπάρμπαγιώργο με τη μπλε ζακέτα.

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Με είπαν ανθηρόστομο

Ο φίλος incontinentia σωστά με είπε ανθηρόστομο. Τώρα ξέρω ποιος ακριβώς είμαι.
Πέρασα και εκείνη τη βραδιά με τον έρωτα της ζωής μου (?????????) στη Βέροια και από τότε έγινα και ανθηρόποδος.

Μυρωδιές και μπουκέ ακόμα δεν έχουν φύγει από τη μύτη μου. Η μπλέ ποδιά του μανάβη που φορούσε με άναβε ακόμα περισσότερο.

Περισσότερα στο επόμενο

Ααααχ Βαααχ