ΣΤΑΘΟΒΑΦ και ΣΤΑΘΟΧΡΩΜ

Αναλαμβάνω Μπογιές, Στόκους. Γύψινα και Υδραυλικά
Χρώματα αποκλειστικά από την παγοσμίουσφήμης ΣΤΑΘΟΧΡΩΜ
Εγγύηση 6 μηνών
Τιμαί προσιταί


για τη ΣΤΑΘΟΒΑΦ ΟΕ
Ο ΑΡΧΩΝ

Αβλεπές και απταίστως κι επι τόπου!

Ήρθε η ώρα να σας μάθω ελληνικά (αγρινιώτικα είναι τα σωστά ελληνικά και πιο ειδικά η διάλεκτος των Ακαρνάνων μαχαιροφόρων)

Με τα μαθηματικά και τα φιλόλογα, πάτε και ρίχνετε γκόμενες αλλά μετά δεν ξέρετε να μιλήσετε σωστά. Απταίστως κι επι τόπου σας δίνω υλικό για να μάθετε ποιοί μιλάνε σωστά.

Αντιγράφω από τις σελίδες του Νίκου Σαραντάκου, που γνωρίζει, ψάχνει και αποκαθιστά την αλήθεια (και τις εκφράσεις που χρησιμοποιώ)

...Ανακεφαλαίωση: πέρα από τον Μπαμπινιώτη, μόνο άλλο ένα λεξικό καταγράφει έναν παρόμοιο τύπο· καταγράφει τον τύπο αβλεπίς, ως λαϊκό-ιδιωματικό τύπο, ο Γεωργακάς, ένα ελληνοαγγλικό λεξικό που συντάχτηκε με απίστευτα υψηλές προδιαγραφές στην δεκαετία του 1960 και που καταρτίστηκε με βάση σώματα κειμένων (κόρπορα) και όχι τις επιθυμίες του συντάκτη του.

Όσο έβγαιναν άκαρπες οι προσπάθειες να βρεθούν οι λέξεις αβλεπεί και αβλεπτί σε οποιαδήποτε άλλη πηγή, άρχισε να γεννιέται μέσα μου μια φριχτή υποψία, που όλο και εδραιωνόταν και που κοντεύει να μετατραπεί σε βεβαιότητα. Η εξής υποψία:

Υπάρχει ένα χαρτοπαιχτικό επίρρημα, το αβλεπί, που χρησιμοποιείται στις λέσχες και πάνω από την πράσινη τσόχα. Αυτό το αβλεπί μπορεί να είναι μετάφραση του γαλλικού sans voir, που επίσης λέγεται στην πόκα, σαν βουάρ, μπορεί να είναι και παράλληλος σχηματισμός. Το λέμε όταν μπαίνουμε σε ένα κόλπο χωρίς να κοιτάξουμε τα χαρτιά μας, τόση εμπιστοσύνη έχουμε στο καλό μας φύλλο ή στη ρέντα μας ή στην τσέπη μας. Αυτό το επίρρημα απαντά και με τύπο αβλεπίς (μπήκα στο κόλπο αβλεπίς) και έτσι το καταγράφει ο Γεωργακάς.

Το αβλεπί έχει μεγάλη παραστατική δύναμη κι έτσι σιγά-σιγά βγαίνει κι από τις λέσχες και χρησιμοποιείται και στην ευρύτερη πιάτσα. Με την έκρηξη του χρηματιστηριακού τζόγου στη δεκαετία του 1990, τότε που ο Λίμιτ Ντακ φιλούσε υπέροχα, η συχνότητα χρήσης της λέξης αυξάνεται ορμητικά, καθώς όλοι αγοράζουν αβλεπί μετοχές φούσκες όσο βαστάει το ράλι. Έτσι το αβλεπί περνάει σε πολύ περισσότερο κόσμο και αποκτά τη σημερινή του έκταση και σημασία, όταν δείχνουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε κάτι, όταν το κάνουμε με κλειστά μάτια.

Κάπου εκεί, συνεχίζει η φριχτή μου υποψία, έρχεται ο λεξικογράφος του λεξικού Μπαμπινιώτη. Και βρίσκει τη λέξη, διότι την ακούει καθημερινά στον περίγυρό του, οπότε πρέπει να την καταγράψει. Επειδή όμως δεν μπορεί να καταγράψει το «αβλεπί» ή το «αβλεπίς», γιατί δεν συμμορφώνονται με το καλούπι των λόγιων επιρρημάτων, κάθεται και σκαρώνει δύο τύπους, το αβλεπτί και το αβλεπεί. Ή ίσως, ένας συνεργάτης να σκάρωσε το αβλεπτί κι ένας άλλος το αβλεπεί.

Αβλεπές το λέω εγώ και να μη ξανακούσω να με λέτε Collapsus linguα (που δεν ξέρω και τι πα να πει)

Απαρνήθηκα τα εγκόσμια

και έγινα μοναχός στο άγιο όρος, ήτοι στα ακαρνανικά βουνά, στον άη Βλάση.

Εκεί θα κυνηγάω, θα ψαρεύω και θα καμακώνω.

Θα πίω τσίπουρα ορεινά και αγριογουρουνα ala Ovelix.

ΥΓ Μικρέ τι χρωστάω ...θθθθθτττττ.

Η ομορφάδα μου η άτιμη

Είναι να μη σου βγει τ' όνομα. Αλήθεια είναι πως όσες φορές έπιασα μπορντουροψάλιδο τελευταία τα κατάφερα να κοπώ, αλλά ποιος τα κοιτάει αυτά; Εντάξει κοπήκαμε μία, δύο, τρείς φορές αλλά μη μας ξεφτιλίζετε και μας φορτώνετε το φυσερό που διώχνει τα φύλλα. Αυτό ρίναι εργαλείο για σκιπητάρια, οχι για τον Άρχοντα.

Τέλος πάντων. Καθόμουν στο ταβερνάκι στη γωνία με το μπυράκι μου και περίμενα την κοπέλλα μου να τελειώσει τη δουλειά για να την πάρω πίσω στο τσαρδί μας να μου σερβίρει το ουϊσκάκι μου στον καναπέ και να την ικανοποιήσω όπως εγώ ξερω.

Μπήκαν κάτι γκόμενες μέσα και σαν Άντρας που είμαι δεν κρατήθηκα. Ούτε και οι γκόμενες κρατήθηκαν. Μας είδε η κοπελιά από την κουζίνα και έγινε το μαγαζί Χιροσίμα. Καταλήξαμε στο δικαστήριο. Εγώ βέβαια είπα την αλήθεια.

-κύριε πρόεδρα, ήρθαν οι γκόμενες και με ρωτήσανε: "Είσαι ο Άρχοντας;"
-"Ναι φθθθσσσσς" απάντησα γλιστρώντας τον αέρα που ρουφούσα μέσα από τα δόντια , για να βγάλω ένα κομάτι μπριζόλα που είχε σφηνώσει.

τότε αυτές άρχισαν να με χουφτώνουν...


"Αχ μη, καλέ μη, καλέ τρελλές είστε;" τους φώναξα (αν και γούσταρα, αλλά μπάνισα την κοπέλα που με κοιτούσε από την κουζίνα)

Βγήκε η άλλη από την κουζίνα με τον πλάστη και μία ντουζίνα πιάτα και αρχίζει να με κοπάνάει.



Αθωώθηκα αλλά πέραασα τη νύχτα στο κρατητήριο και η δικιά μου δε μου μιλάει. Τέρμα τα ουϊσκάκια στον καναπέ, τέρμα τα μπυράκια στο τραπέζι. Τώρα είμαι με αναστολή.

'Ατιμη ομορφάδα μου, ακόμα σε πλερώνω....

Το εργαλείο

Μακάρι να ήξερα να το δουλέψω. Όποτε το πιάνω, τραυματίζομαι ...ο ατζαμής

Στη Λάρ'σα

Εχω αιρό να γράψω. Και έγιναν πολλά. Τώρα εδώ στη Λάρ'σα, δουλεύω με το φυσερό μου και διώχνω φύλλα. Πολλή δουλειά και το βράδυ μπυράκια και Γκιουλέκα στη Λαμπρινή, στη Νίκαια.

Μου φάγανε τις ξεκοπές μου φάγανε και τα μεροκάματα. Μόνο ο Μίμης μου 'μεινε να με παρηγορεί από το σιντί.

Καλές στιγμές έχουμε όμως. Έχουμε και δωράκια. Κάτι στρινγκάκια, κάτι κωλότριχες και ιστορίες, κάτι μπιρίμπες και τα λοιπά.

Τέλος και το σώβρακο που είχε πλύνε - βάλε. Τώρα φοράω στρινγκάκια που τα πουλάνε σε συσκευασία των 18. Έχω άσπρα, έχω κόκκινα, έχω μπλε, έχω και κίτρινα. Τέλος το κίτρινο μπρος το καφέ πίσω, αφού δεν υπάρχει πίσω παρά ένα κορδονάκι. Μπροστά έχεοι μία σακκούλα που είναι και διαφανής οπότε δε φαίνεται ούτε το κίτρινο.

Εκτός από τα στρινγκάκια μου, φοράω και μποξεράκια όταν πάω στα μπουζούκια, μη μας πέσει κανένα παντελόνι και μας την πούνε. Έχω και ντόλυσεκαμπάνα μπλούζες, έχω και γκαντ πουκάμισα, έχω και stihl φυσερό.

Άρχοντας δηλαδή, όπως μου πρέπει.


Έμπλεξα και τη μητρομανιής














.............................................................

Να ΄χα και καμία ξεκοπή