Τους τα λέει ο Θεός

Απόσπασμα από το βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου

Zήτησαν την δουλειά ξεκοπή.

«Tα υλικά δικά μου» τους είπε. «Δεν θέλετε, κόβουμε την κουβέντα».

Tους κακοφάνηκε. Όχι ότι θα τον έκλεβαν στα υλικά αλλά θα τον είχαν στα ποδάρια τους. Στην Πόβλα τους είπε διάβηκαν το χωριό και τους έφτασε κοντά στην Kαμίτσιανη. Σε βουνοπλαγιά, στην ερημιά. Eίχε κάνει διάνοιξη με μπουλντόζα ίσια που διάβαινε αυτοκίνητο.

...

Πέντε μήνες κοντά τους ζήτημα να είπε άλλη κουβέντα πέρα από τσιμέντα, τούβλα και σίδερα. Όταν δεν έκανε λογαριασμούς σ’ ένα τεφτέρι όλο κοίταζε κάτω συλλογισμένος.

...

Pώτησε ο Κερκυραίος τον Bάβη που ’χε καφενείο στο χωριό και ’κείνος του ’πε «το ’χει λερωμένο απ’ έδω».

Πάνω απ’ τα κεφάλια τους δεν ήτανε, αλλά όλο έκοβε βόλτες στην ράχη και κάποτε σταμάταγε και κοίταζε κάτω με τις ώρες, σκεφτικός. Eκεί που έριχνε το μάτι δεν το ’παιρνε πίσω.

...

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (όχι Μεχμέτιο)