Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

Καλοκαίρι και τα αίματα βράζουν.







Ζέστη, απόκαμα. Όλο το βράδυ ξεσκιζόμασταν με τη Μαιρούλα, έκατσε και πάνω μου και από τότε με πονάει η πλάτη μου.

Βρήκα μια σκιά να κάτσω αλλά ο τοίχος πίσω μου έκαιγε.


Εντωμεταξύ, φορούσα αεράτα ρούχα, να μπαίνει και λίγος αέρας να με δροσίζει ενώ βάζαμε εκείνο το ρημαδογκαζόν με τα σκιπητάρια που δεν ξέραν να το στρώσουν. Έκοβα τα τριγωνάκια ρετάλια και έστρωνα τα ρολά παρά τους πόνους από το βάρος της Μαιρούλας.








Πάντα είμαι σέξυ και κυκλοφορώ στις επιταγές της μόδας. Οι γκόμενες βγάζουν την κοιλιά έξω. Εγώ δεν βγάζω τους κοιλιακούς μου αλλά έχω τα προκλητικά σημεία μου



Κάτι παλιοσκιπητάρια βρίσκουν ευκαιρία και χωρίς να μπορούν να αντισταθούν στην πρόκληση μου ορμάνε. Μερικές φορές κάθομαι και απολαμβάνω αλλά όταν έχω δουλειά, προηγείται.

Τέλος πάντων, δε μπορούσαν να περιμένουν να έρθει το βράδυ, να πάμε στο σπίτι μας να το απολαύσουμε;

Ντροπής πράγματα.

Κορίτσια η φωτογραφία είναι προϊον φωτομοντάζ.
Μη το πιστεύετε

1 σχόλιο:

Lucha Libre είπε...

Στα μέρη μου πάντως τη μόδα αυτή την όμορφη τη λέμε "το ντεκολτέ του εργάτη".

(Σχόλιο κατηγορίας κάλιο αργά παρά αργότερα)