Ο εφημεριδοπώλης της γειτονιάς μου

Στη γειτονιά μου στον Άη Βλάση είχαμε τον εφημεριδά τον Παντελή. Κάθε πρωί ερχόταν στο καφενείο και μας έφερνε φρεσκοτυπωμένη την εφημερίδα του χωριού την "Αγιοβλασίτικη Κραυγή". Η εφημερίδα ήταν βέβαια μηνιαία, αλλά ο Παντελής μας έφερνε έπί ένα μήνα το ίδιο φύλλο, αφού δεν ήξερε γράμματα και νόμιζε πως κάθε μέρα έβγαινε καινούργια. Έπιανε όμως η κίνηση του αυτή γιατί κι εμείς, είτε δεν ξέραμε γράμματα και μας φαινόταν κάθε φύλλο διαφορετικό, είτε όσοι ξέραμε δεν διαβάζαμε την εφημερίδα ποτέ οπότε δε μας ένοιαζε.

Κάποια εποχή, βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη για δουλειά. Όταν έφευγα, ο Παντελής ήρθε στο σπίτι μου δειλά δειλά και μου ζήτησε να τον πάρω μαζί μου για να "ξεφύγει από το χωριό" όπως έλεγε και να αρχίσει να πουλάει εφημερίδες σε μία μεγάλη πόλη επιτέλους.

Δεν του χάλασα χατήρι και τον πήρα μαζί μου. Όταν φτάσαμε φορτώθηκε ένα σάκκο που τον γέμιζε καθημερινά με εφημερίδες και γυρνούσε και πουλούσε. Πάλι δεν έδιναν σημασία πολλοί στο τι εφημερίδες πουλούσε κι έτσι κάποια στιγμή τον έπιασα να πουλάει και εδώ παλιές εφημερίδες για καινούργιες.

Το θέαμα ήταν αστείο φυσικά όταν συνέβαινε εκτός χωριού κι έτσι τον έβγαλα μερικές φωτογραφίες για να έχω να τις δείχνω στις επόμενες γενιές, όταν μετά από 10 χρόνια θα πουλάει ο Παντελής το ίδιο φύλλο που πουλούσε σήμερα και που ίδιο είχε πουλήσει ένας άλλος Παντελής, πριν από 10 χρόνια.

Να και οι φωτογραφίες .

Ο Παντελής καμαρωτός μπροστά στο φύλλο που πούλαγε στις 1/1/2011 και εκείνο που πούλαγε στις 21/1/2011 *

Σας παρακαλώ, μη παρεξηγείτε το χαζό χαμόγελο του Παντελή. Το έχει πάρει από προσφορά της ΜΚΟ "Το χαμόγελο του Γκοβού"** σε σχετική φιλανθρωπική εκδήλωση.

Μη βιαστείτε να πείτε πως αυτά γράφονται κάθε 10 χρόνια γιατί απλά συμβαίνουν κάθε 10 χρόνια γιατί ι πιθανότητες να αρχίσουν να γράφονται (και άρα κατά κάποιο τρόπο να συμβαίνουν) κάθε 100 χρόνια είναι πολύ μεγάλες, οπότε βλέπω τον Παντελή να ανοίγει παλαιοπωλείο σπανίων και παλαιών εφημερίδων και άλλων εντύπων.

Ξεκίνησε να μαζεύει ήδη παλαιά φύλλα εφημερίδων. Να τι μάζεψε μέχρι σήμερα
_________________________________________
* Αχ αυτή η επιλεκτική μνήμη χρυσόψαρου του Παντελή. Ακόμα ζεστές είναι οι εφημερίδες από εκείνα τα εισόδια της ΞΕ ΠΑΡΘΕΝΟΥ στο λιμάνι αλλά εκείνο το φύλλο δεν το πούλησε

** Χαμόγελο του Γκοβού: Ιατρικός όρος που δηλώνει το γέλιο που ακατανόητα βγαίνει μετά από 2-3 μπουκάλια Johnie Walker

Δ.Ν.Τ. ΤΡΟΪΚΑ

Τι να μας πούνε για ΤΡΟΪΚΑ και Δ.Ν.Τ για σο σκαν και μέρκελ, για τράπεζες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις;
Εγώ το Δ.Ν.Τ. το έχω στο κεφάλι μου μια ζωή. Μ. Ν. Η. είναι τα αρχικά του δικού μου μνημονίου. Ήμουν είμαι και θα είμαι υπό συνεχή οικονομική επιτήρηση λοιπόν...
Για περισσότερες πληροφορίες ξέρτε που θα απευθθθθηθιταιε τέλος πάντων καταλάβατε.
Α! έμαθα ότι κάποιος ενδιαφέρεται να μάθει, τώρα που τέλειωσαν τα φασόλια πως ζώ! Ορίστε λοιπόν....

Μαφία ξυλοκόπων σαρώνει τις Βελανιδιές του Ξηρομέρου

ΣΚΗΝΕΣ «Άγριας Δύσης» εκτυλίσσονται στα ελληνικά δάση, με τους παράνομους ξυλοκόπους να δρουν ανενόχλητοι, πληγώνοντας το περιβάλλον.
Η παράνομη ξύλευση είναι... ένα φαινόμενο που παρατηρείται κάθε χρόνο, ωστόσο τη φετινή χρονιά καταγράφεται αύξηση σε πολλές δασικές περιοχές.
Η έξαρση των περιστατικών ξεπερνά το 30% στο βελανιδόδασος του Ξηρόμερου, όπως παραδέχεται το αρμόδιο δασαρχείο, ενώ στα Πιέρια έπεσε… χοντρό ξύλο μεταξύ λαθροϋλοτόμων και δύο υπαλλήλων της Διεύθυνσης Δασών, που μεταφέρθηκαν τραυματισμένοι στο νοσοκομείο.
Τα δασαρχεία προχωρούν κατά καιρούς σε κατασχέσεις των παράνομων φορτίων και των οχημάτων. Από την άλλη πλευρά, η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και μέσων στις δασικές υπηρεσίες δημιουργεί πολλά κενά στην αποτελεσματική προστασία των δασών, ειδικά όταν σε αυτά δεν εφαρμόζεται ένα διαχειριστικό σχέδιο.
Αντιθέτως, σχεδόν αλώβητες παραμένουν οι δασικές περιοχές στις οποίες η υλοτομία γίνεται βάσει διαχειριστικού σχεδίου, όπως η περιοχή της Κόνιτσας, του Χολομώντα, της Ροδόπης και της Αριδαίας. Σε κάθε περίπτωση, η υλοτομία είναι δραστηριότητα απαραίτητη για την ανανέωση των δασών και την απομάκρυνση της βιομάζας που κάνει τα δάση ευάλωτα σε πυρκαγιές.
.
Επίθεση στους δασοφύλακες
Έκρηξη παράνομης υλοτομίας παρατηρείται στα παρολύμπια χωριά, όπου, σύμφωνα με την τοπική περιβαλλοντική οργάνωση Φίλοι του Δάσους - Πιέρια 2008, κάθε μέρα υπάρχει και μία καταγγελία. Μάλιστα, πριν από περίπου έναν μήνα υπήρξε σοβαρό περιστατικό επίθεσης κατά των υπαλλήλων της Διεύθυνσης Δασών Κατερίνης που πήγαν να ελέγξουν καταγγελία, όταν η συμμορία των παρανομούντων τους κυνήγησε με σιδηρολοστούς μέσα στην πλατεία του χωριού Βροντού και τους έστειλε στο νοσοκομείο.
Οι Φίλοι του Δάσους διοργάνωσαν ημερίδα στην Κατερίνη, σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες και να τους πείσουν να αγοράζουν ξύλα με τιμολόγιο, δηλαδή με νόμιμη προέλευση. «Να μην κάψουμε το μέλλον μας στα τζάκια», τονίζει ο πρόεδρος του συλλόγου, Δημήτρης Μαυροειδής.

Σε κίνδυνο οι βελανιδιές
Το δάσος του Ξηρόμερου Αιτωλοακαρνανίας είναι το μεγαλύτερο ήμερης βελανιδιάς στην περιοχή των Βαλκανίων και ένα από τα δύο στην Ελλάδα με το είδος αυτό, ωστόσο συρρικνώνεται συνεχώς, ενώ η σημαντικότερη απειλή που δέχεται είναι η λαθροϋλοτομία.
Το ξύλο των σπάνιων αρχαίων δρυών διοχετεύεται ως καυσόξυλα στα γειτονικά αστικά κέντρα, όπως το Αγρίνιο. Μάλιστα φέτος, η παράνομη ξύλευση παρουσιάζει αύξηση της τάξεως του 30%, σύμφωνα με τη δασάρχη, Αλεξάνδρα Πολίτη.

Επίσης:

Απαγορεύσεις θήρας ανά την επικράτεια

Εδώ κατ αριστερά είναι όλα μπλε, άρα Σταθεροποίηση, άρα πάντα επιτρέπεται....

Εδώ προσκύνησαν οι Σακαφλιάδες

Τα σκιπιτάρια οι Σακαφλιάδες θέλανε και να νικήσ'νε.

Μικρέ, πότε θα μεγαλώσεις να μάθεις μπάλα;

Θα σου πάρω και ένα πουλάκι ΠΑΝΕΤΟ να σε μάθει να κλωτσάς.

Εγώ θα πάω για συκοφάγους

ΣΤΑΘΟΒΑΦ και ΣΤΑΘΟΧΡΩΜ

Αναλαμβάνω Μπογιές, Στόκους. Γύψινα και Υδραυλικά
Χρώματα αποκλειστικά από την παγοσμίουσφήμης ΣΤΑΘΟΧΡΩΜ
Εγγύηση 6 μηνών
Τιμαί προσιταί


για τη ΣΤΑΘΟΒΑΦ ΟΕ
Ο ΑΡΧΩΝ

Αβλεπές και απταίστως κι επι τόπου!

Ήρθε η ώρα να σας μάθω ελληνικά (αγρινιώτικα είναι τα σωστά ελληνικά και πιο ειδικά η διάλεκτος των Ακαρνάνων μαχαιροφόρων)

Με τα μαθηματικά και τα φιλόλογα, πάτε και ρίχνετε γκόμενες αλλά μετά δεν ξέρετε να μιλήσετε σωστά. Απταίστως κι επι τόπου σας δίνω υλικό για να μάθετε ποιοί μιλάνε σωστά.

Αντιγράφω από τις σελίδες του Νίκου Σαραντάκου, που γνωρίζει, ψάχνει και αποκαθιστά την αλήθεια (και τις εκφράσεις που χρησιμοποιώ)

...Ανακεφαλαίωση: πέρα από τον Μπαμπινιώτη, μόνο άλλο ένα λεξικό καταγράφει έναν παρόμοιο τύπο· καταγράφει τον τύπο αβλεπίς, ως λαϊκό-ιδιωματικό τύπο, ο Γεωργακάς, ένα ελληνοαγγλικό λεξικό που συντάχτηκε με απίστευτα υψηλές προδιαγραφές στην δεκαετία του 1960 και που καταρτίστηκε με βάση σώματα κειμένων (κόρπορα) και όχι τις επιθυμίες του συντάκτη του.

Όσο έβγαιναν άκαρπες οι προσπάθειες να βρεθούν οι λέξεις αβλεπεί και αβλεπτί σε οποιαδήποτε άλλη πηγή, άρχισε να γεννιέται μέσα μου μια φριχτή υποψία, που όλο και εδραιωνόταν και που κοντεύει να μετατραπεί σε βεβαιότητα. Η εξής υποψία:

Υπάρχει ένα χαρτοπαιχτικό επίρρημα, το αβλεπί, που χρησιμοποιείται στις λέσχες και πάνω από την πράσινη τσόχα. Αυτό το αβλεπί μπορεί να είναι μετάφραση του γαλλικού sans voir, που επίσης λέγεται στην πόκα, σαν βουάρ, μπορεί να είναι και παράλληλος σχηματισμός. Το λέμε όταν μπαίνουμε σε ένα κόλπο χωρίς να κοιτάξουμε τα χαρτιά μας, τόση εμπιστοσύνη έχουμε στο καλό μας φύλλο ή στη ρέντα μας ή στην τσέπη μας. Αυτό το επίρρημα απαντά και με τύπο αβλεπίς (μπήκα στο κόλπο αβλεπίς) και έτσι το καταγράφει ο Γεωργακάς.

Το αβλεπί έχει μεγάλη παραστατική δύναμη κι έτσι σιγά-σιγά βγαίνει κι από τις λέσχες και χρησιμοποιείται και στην ευρύτερη πιάτσα. Με την έκρηξη του χρηματιστηριακού τζόγου στη δεκαετία του 1990, τότε που ο Λίμιτ Ντακ φιλούσε υπέροχα, η συχνότητα χρήσης της λέξης αυξάνεται ορμητικά, καθώς όλοι αγοράζουν αβλεπί μετοχές φούσκες όσο βαστάει το ράλι. Έτσι το αβλεπί περνάει σε πολύ περισσότερο κόσμο και αποκτά τη σημερινή του έκταση και σημασία, όταν δείχνουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε κάτι, όταν το κάνουμε με κλειστά μάτια.

Κάπου εκεί, συνεχίζει η φριχτή μου υποψία, έρχεται ο λεξικογράφος του λεξικού Μπαμπινιώτη. Και βρίσκει τη λέξη, διότι την ακούει καθημερινά στον περίγυρό του, οπότε πρέπει να την καταγράψει. Επειδή όμως δεν μπορεί να καταγράψει το «αβλεπί» ή το «αβλεπίς», γιατί δεν συμμορφώνονται με το καλούπι των λόγιων επιρρημάτων, κάθεται και σκαρώνει δύο τύπους, το αβλεπτί και το αβλεπεί. Ή ίσως, ένας συνεργάτης να σκάρωσε το αβλεπτί κι ένας άλλος το αβλεπεί.

Αβλεπές το λέω εγώ και να μη ξανακούσω να με λέτε Collapsus linguα (που δεν ξέρω και τι πα να πει)

Απαρνήθηκα τα εγκόσμια

και έγινα μοναχός στο άγιο όρος, ήτοι στα ακαρνανικά βουνά, στον άη Βλάση.

Εκεί θα κυνηγάω, θα ψαρεύω και θα καμακώνω.

Θα πίω τσίπουρα ορεινά και αγριογουρουνα ala Ovelix.

ΥΓ Μικρέ τι χρωστάω ...θθθθθτττττ.

Η ομορφάδα μου η άτιμη

Είναι να μη σου βγει τ' όνομα. Αλήθεια είναι πως όσες φορές έπιασα μπορντουροψάλιδο τελευταία τα κατάφερα να κοπώ, αλλά ποιος τα κοιτάει αυτά; Εντάξει κοπήκαμε μία, δύο, τρείς φορές αλλά μη μας ξεφτιλίζετε και μας φορτώνετε το φυσερό που διώχνει τα φύλλα. Αυτό ρίναι εργαλείο για σκιπητάρια, οχι για τον Άρχοντα.

Τέλος πάντων. Καθόμουν στο ταβερνάκι στη γωνία με το μπυράκι μου και περίμενα την κοπέλλα μου να τελειώσει τη δουλειά για να την πάρω πίσω στο τσαρδί μας να μου σερβίρει το ουϊσκάκι μου στον καναπέ και να την ικανοποιήσω όπως εγώ ξερω.

Μπήκαν κάτι γκόμενες μέσα και σαν Άντρας που είμαι δεν κρατήθηκα. Ούτε και οι γκόμενες κρατήθηκαν. Μας είδε η κοπελιά από την κουζίνα και έγινε το μαγαζί Χιροσίμα. Καταλήξαμε στο δικαστήριο. Εγώ βέβαια είπα την αλήθεια.

-κύριε πρόεδρα, ήρθαν οι γκόμενες και με ρωτήσανε: "Είσαι ο Άρχοντας;"
-"Ναι φθθθσσσσς" απάντησα γλιστρώντας τον αέρα που ρουφούσα μέσα από τα δόντια , για να βγάλω ένα κομάτι μπριζόλα που είχε σφηνώσει.

τότε αυτές άρχισαν να με χουφτώνουν...


"Αχ μη, καλέ μη, καλέ τρελλές είστε;" τους φώναξα (αν και γούσταρα, αλλά μπάνισα την κοπέλα που με κοιτούσε από την κουζίνα)

Βγήκε η άλλη από την κουζίνα με τον πλάστη και μία ντουζίνα πιάτα και αρχίζει να με κοπάνάει.



Αθωώθηκα αλλά πέραασα τη νύχτα στο κρατητήριο και η δικιά μου δε μου μιλάει. Τέρμα τα ουϊσκάκια στον καναπέ, τέρμα τα μπυράκια στο τραπέζι. Τώρα είμαι με αναστολή.

'Ατιμη ομορφάδα μου, ακόμα σε πλερώνω....

Το εργαλείο

Μακάρι να ήξερα να το δουλέψω. Όποτε το πιάνω, τραυματίζομαι ...ο ατζαμής

Στη Λάρ'σα

Εχω αιρό να γράψω. Και έγιναν πολλά. Τώρα εδώ στη Λάρ'σα, δουλεύω με το φυσερό μου και διώχνω φύλλα. Πολλή δουλειά και το βράδυ μπυράκια και Γκιουλέκα στη Λαμπρινή, στη Νίκαια.

Μου φάγανε τις ξεκοπές μου φάγανε και τα μεροκάματα. Μόνο ο Μίμης μου 'μεινε να με παρηγορεί από το σιντί.

Καλές στιγμές έχουμε όμως. Έχουμε και δωράκια. Κάτι στρινγκάκια, κάτι κωλότριχες και ιστορίες, κάτι μπιρίμπες και τα λοιπά.

Τέλος και το σώβρακο που είχε πλύνε - βάλε. Τώρα φοράω στρινγκάκια που τα πουλάνε σε συσκευασία των 18. Έχω άσπρα, έχω κόκκινα, έχω μπλε, έχω και κίτρινα. Τέλος το κίτρινο μπρος το καφέ πίσω, αφού δεν υπάρχει πίσω παρά ένα κορδονάκι. Μπροστά έχεοι μία σακκούλα που είναι και διαφανής οπότε δε φαίνεται ούτε το κίτρινο.

Εκτός από τα στρινγκάκια μου, φοράω και μποξεράκια όταν πάω στα μπουζούκια, μη μας πέσει κανένα παντελόνι και μας την πούνε. Έχω και ντόλυσεκαμπάνα μπλούζες, έχω και γκαντ πουκάμισα, έχω και stihl φυσερό.

Άρχοντας δηλαδή, όπως μου πρέπει.


Έμπλεξα και τη μητρομανιής














.............................................................

Να ΄χα και καμία ξεκοπή

Ένα σώβρακο, πλύνε βάλε.

Με τις ξεκοπές και τις δάγγραινες τύπου Τούλη, μείναμε με ένα σώβρακο κι αυτό φορεμένο. Πλένω, ξαναπλένω, ούτε το κίτρινο φεύγει ούτε το καφέ σβήνει.

Κάναμε την ξεκοπή και μείναμε με τα σώβρακα

Μεροκάματα τα σκιπητάρια, μεροκάματα ο Μαύρος για μεταφορικά, μου χρέωσαν και ενοίκιο για το φορτηγό. Έβγαλα 2 χιλιαρικάκια και πλήρωσα 3. Έμεινα με τα σώβρακα, που τα χρωστάω κι αυτά, αλλά ούτε ο τελάλης με τα χαλιά στο Κηπουριό δεν τα παίρνει.

Τουλάχιστον μου μείνανε οι παντόφλες από το ξενοδοχείο....

Πέρασε η δάγγραινα η Ανόρθωση

Είναι μεγάλες δάγγραινες. Αυτοί οι Λαμπάτ οι Οτσοκολίκολιτς και οι ΠάουλοΚώστες είναι και σκιπητάρια και δάγγραινες.

Η ομάδα κοιμήθηκε και να τα αποτελέσματα. O Λεβέρντε κοιμήθηκε κι αυτός στον πάγκο και είχε το δικό μας το σκιπητάρι στον πάγκο. Τελικά ο Μπελούτσης το έβαλε αλλά μάλλον από κωλοφαρδία. Ήταν και αυτό το ξεκολιάρικο σκιπητάρι ο Μπεκιάρης που έπιανε τα άπιαστα.

Τι τα θές; Να πάω τσάμπιονσλίγκ και να κάθομαι μέσα το βράδυ;





Ουέφα και πάλι ουέφα, να παίζω μεσημέρι μήπως και πάω καμιά μπαρότσαρκα το βράδυ.

Και μου το 'πε η άλλη η δάγγραινα στο τηλέφωνο. Πως δε θα περάσουμε γιατί κοιμόμαστε όρθιοι......

Τώρα και ΑΡΧΟΝΤΑΣ Cash & Carry

Αν περάσεις από τράπεζα και γουστάρεις στείλε τηλεφωνική cash and carry ταχυδρομείο Αγίου Βλασίου για έξοδα επιστροφής σε όνομα ΑΡΧΟΝΤΑΣ *



*Κωδικοποιημένο μήνυμα από 27/8/2008. Σταλμένο από Άη Βλάση.

Ρίχνω δίχτυα και μου τα τρων' οι βίδρες

Έριξα προχτές δίχτυα. Πάω στη μπολντόζα και όταν γύρισα το βραδ' να τα μαζέψω βρήκα τα κεφάλια φαγωμένα από βίδρες. Πάν' τα κυπρίνια.


Πήγα και χτες. Ξανέριξα τα δίχτυα, ξαναπήγα στη μπολντόζα που έκανε κουκου το χωραφ', γύρισα και πάλι οι βίδρες φάγανε τα κυπρίνια.
Μετά λένε πως κινδυνεύ' η βίδρα. Τα κυπρίνια κινδυνεύουν ρε και εγώ που δε βγάζω ούτε ένα ολόκληρο.













Αμα ξαναπετύχω βίδρα θα την πατήσω με το καντετάκι για να μάθει να μου τρώει τα κυπρίνια. Βέβαια εγώ ήμουν στη μπολντόζα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.








Α και τώρα που το θυμήθηκα. Το βράδυ θα ρίξουμε 6 στα σκιπητάρια της Ανόρθωσης.

Το 'κανα κούκου το χωραφ'

Είχα τρεις επιλογές:

α. 1400 ευρώ
β. 800 ευρώ
γ. 500 ευρώ
δ. 300 ευρώ

για να φτιάξω το χωράφ' όπως ο δίπλα που 'φερε μπολντοζα.

Αφού κανείς δε με δανείζει αφού ξέρουν πως "Να τα πάρεις δεν τα παίρνεις, να τα χάσεις δεν τα χάνεις κλπ", το έκανα κούκου το χωράφ' με άλλον τρόπο

και είναι και ίδιο με τις γερμανικές άλπεις....

Για να μη λένε πως τρώμε ανθρώπους

Επειδή κυνηγάμε κανα λαφ', κανα ζαρκαδ', καν γρουν' μας λένε ότι τρώμε ανθρώπους.
Παρ' τε ένα δείγμα πολιτισμού του τόπου για να καταλάβετε.

Έχ'με και ανθρώπους των τεχνών κι των γραμμάτων. Ο άγιος βλάσης έχει και σάιτ (πρόοδος θα ήταν αν δούλευε το σάιτ). Έχουμε όμως το διεθνές σάιτ που θα το βρειτε ψάχνοντας και που κλείνουμε δ'λειές στα Βαλκάνια και στη Ρωσία. Το καλό το σάιτ (εκτός από το δικό μου.

Έχουμε και κόσμο πολύ, πάρ' τε μια ιδέα

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ	ΕΚΤΑΣΗ	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 1991	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 2001
Άγιος Βλάσιος	33.273	445	434
Αγαλιανός	9.703	133	86
Αμπέλια	35.264	418	328
Κυπάρισσος	13.160	324	200
Πεντάκορφο	28.649	409	334
Ποταμούλα Τριχωνίδας	14.516	496	490
Σαργιάδα	41.062	373	363
Σίδερα	18.707	89	66
Χούνη	30.221	563	301
Ψηλόβραχος	6.727	161	138
ΣΥΝΟΛΟ	231.282	3.411	2.740

και το χωριό με τα σπιτάκια να είναι μακριά το ένα από τ'άλλο για να μη τουφεκίσει κανένας το γείτονα του στο κυνήγ'.

Έχει και λάθ' το σάιτ. Λέει για τη λιιιίθινη εποχή πως:

"ΛΙΘΙΝΗ ΕΠΟΧΗ

Ολόκληρος ο χώρος της Αιτωλίας και Ακαρνανίας είναι κατοικημένος τουλάχιστο από την Παλαιολιθική εποχή, όπως μαρτυρούν τα εργαλεία από πυριτόλιθο που ανακαλύπτονται κύρια στις παραλίμνιες και παραποτάμιες περιοχές.

Η ζωή συνεχίστηκε και κατά την Νεολιθική εποχή όπως μαρτυρούν λίθινα εργαλεία αλλά και σπήλαια με νεολιθική κεραμική. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αγρινίου εκτίθενται νεολιθικά ευρήματα από σπήλαια της Ακαρνανίας (Αγίου Νικολάου Αστακού και Βιρίνας Αρχοντοχωρίου)."

Άκου κει "πυριτόλιθο". Πέτακα το λένε. Και όταν το τρίψεις το λεν Μελίστα.

Έχει και σελιιίδα για να βρεις τα έργα που κάνουνε. Μόνο που άμα ψάξεις δε βρίσκεις τίποτα. Με ξεφτίλισαν τα σκιπητάρια
Έχουμε και Μητρόπολιιιη.

Να και ο μητροπολιιίτης μας.

Το σκιπητάρι άλλαξε όνομα στην οδός Άρχοντα

Δε ντρέπεται το παλιοσκιπητάρι.... Θα τον πιάσω και θα κάνω νέο ρεκόρ

Καλοκαίρι και τα αίματα βράζουν.

Ζέστη, απόκαμα. Όλο το βράδυ ξεσκιζόμασταν με τη Μαιρούλα, έκατσε και πάνω μου και από τότε με πονάει η πλάτη μου.

Βρήκα μια σκιά να κάτσω αλλά ο τοίχος πίσω μου έκαιγε.


Εντωμεταξύ, φορούσα αεράτα ρούχα, να μπαίνει και λίγος αέρας να με δροσίζει ενώ βάζαμε εκείνο το ρημαδογκαζόν με τα σκιπητάρια που δεν ξέραν να το στρώσουν. Έκοβα τα τριγωνάκια ρετάλια και έστρωνα τα ρολά παρά τους πόνους από το βάρος της Μαιρούλας.








Πάντα είμαι σέξυ και κυκλοφορώ στις επιταγές της μόδας. Οι γκόμενες βγάζουν την κοιλιά έξω. Εγώ δεν βγάζω τους κοιλιακούς μου αλλά έχω τα προκλητικά σημεία μου



Κάτι παλιοσκιπητάρια βρίσκουν ευκαιρία και χωρίς να μπορούν να αντισταθούν στην πρόκληση μου ορμάνε. Μερικές φορές κάθομαι και απολαμβάνω αλλά όταν έχω δουλειά, προηγείται.

Τέλος πάντων, δε μπορούσαν να περιμένουν να έρθει το βράδυ, να πάμε στο σπίτι μας να το απολαύσουμε;

Ντροπής πράγματα.

Κορίτσια η φωτογραφία είναι προϊον φωτομοντάζ.
Μη το πιστεύετε

Το καλοκαίρι τις παίρνω δύο δύο (και τρεις τρεις άμα κάτσει)

Μεγάλο σουξέ τελικά έχω. Ο Άρχοντας σας, ο δικός σας άνθρωπος γνωρίζει πιένες με τις γκόμενες.

Πέρα από τις γνωριμίες που μου σύστησε ο μαλλιάς, ξεκίνησα και παίρνω τη μία μετά την άλλη. Επεσα σε φωλιά. Χθες το βράδυ πήρα τη δικιά μου από το σπίτι με το φοξβάγκερ, που έχει μικτό 2 τόνους. Ενώ πηγαίναμε να φάμε, μου λέει:

-Γιάννιιιη, να πάρουμε και τη φίλη μου τη Μαίρη μαζί που θέλει να σε γνωρίσει;
-Να την πάρουμε μαζί (και σκεφτόμουν πονηρά). Αλλά σου μοιάζει καθόλου;
-Εεε όχι. Εκείνη είναι λίγο παχουλή.
-Δεν πειράζει αγάπη μου. Καλή κοπέλλα θα είναι αφού κάνετε παρέα.
-Ναι και ντύνεται πολύ σέξυ. Να δεις, θα σου αρέσει.




Περάσαμε να την πάρουμε αλλά τότε κατάλαβα πως το φοξβάγκερ ήταν μικρό. Το είχα πάρει και κρυφά από τον μπαμπά και φοβήθηκα μήπως το σπάσω, Τελικά φάγαμε στο σπίτι της Μαίρης και μετά το γλεντήσαμε απταίστως κι επιτόπου

Αφού έγδυσε η μία την άλλη, μείνανε μόνο με το εσώρουχο και καταλαβαίνετε τι ακολούθησε.

Όργια. Με ξεζούμισαν τα κορίτσια μου.


Τ

ο κακό είναι πως δεν έλειψαν και τα ατυχήματα.

Τελικά σήμερα ξύπνησα με πονοκέφαλο. Δεν ήταν οι μαλαματίνες. Μόνο μία ήπιαμε. Ήταν πως μάλλον η Μαίρη μου έκατσε βαριά.





Σήμερα ο μπαμπάς με πήγε στον ζωολογικό κήπο. Καθώς περπατούσα, έπεσα πάνω στη Μαίρη. Ευτυχώς δεν έπεσε εκείνη πάνω μου.

-Γιάννιη, έλα να σου γνωρίσω μία φίλη μου κι εγώ που θέλει να σε γνωρίσει
-Μμμμ καλά. Σου μοιάζει καθόλου αγάπη μου; τη ρώτησα
-Ναι αλλά είναι λίγο πιο παχουλή
-Καλά είπα (ενώ ξανασκεφτόμουν πονηρά) που είναι τώρα, δεν θα έρθει;
-Πήγε λίγο στην τουαλέτα να φρεσκαριστεί. Μόλις τελειώσει θα έρθει.

Πήγα να κρυφοκοιτάξω στην τουαλέτα τη γκόμενα. Τελικά μου είπε ψέμματα.

ΔΕ ΦΡΕΣΚΑΡΙΖΟΤΑΝ

Φρούτα εποχής "Ο Άρχοντας"

Ο Πολύμυλος είναι το Λας Βέγκας της Ελλάδας. Στο Αγρίνιο δεν έχουμε τόσο καλά μαγαζιά, όπως το καφενείο - μανάβικο του Πολύμυλου.

Πίνεις το ουϊσκι σου, τρως κι ένα πιπόν' ένα καρπούζ' άντε και κανά γιαρμά. Κάνει καλό και στα νεφρά. Κακό μόνο στην τσεπ' κάνει και στον Μπαρμπαγιώργο βέβαια, που τον άφησα να ξεροσταλιάζει περιμένοντας να πάω να τον πάρω.

Του εξήγησα όταν τον είδα "Αγάπη μου, έπρεπε να πάρω τις βιταμίνες μου. Να φάω τα φρουτάκια μου". Εκείνος δεν είπε τίποτα. Μόνο έβγαλε τη μπλε ποδιά που φοράει στις ιδιαίτερες στιγμές μας και έφυγε.

Ο μπαμπάς μπου έβαλε άγριο χέρι που άφησα τον αρραβωνιαστικό μου να περιμένει κι εγώ έτρωγα τα φρούτα μου.

"Τουλάχιστον ας τον έπαιρνες να σου δίνει τα εκείνος τα φρούτα για να φας. Είναι πολύ ερωτικό και βοηθάει να συσφίγξετε τις σχέσεις σας. Τώρα ο αρραβωνιαστικός σου τσαντίστηκε και θα σε αφήσει."


Του απάντησα πως το καρπούζι κάνει καλό στο σεξ και είναι καλύτερο από το Βιάγκρα, γιατί το διάβασα σε μία μελέτη

Ο μπαμπάς δεν καταλαβαίνει πως εγά αν δε φάω φρούτα δε θα μεγαλώσω.




Ο Μπαρμπαγιώργος χθες ήρθε με ένα μισοφαγωμένο καρπούζι. Δεν κατάλαβα τις προθέσεις του αλλά χαμογελούσε περίεργα